Hashimoto
- Szczegóły
Choroba Hashimoto to przewlekłe zapalenie tarczycy. Prowadzi do stopniowego niszczenia tego gruczołu i spadku produkowanych przez niego hormonów. Należy do chorób autoimmunologicznych, czyli takich, w których układ odpornościowy atakuje własne komórki i tkanki. Jest jedną z najczęstszych przyczyn niedoczynności tarczycy.
Choroba Hashimoto przez wiele lat może przebiegać łagodnie lub bezobjawowo. Konsekwencją nieleczonej niedoczynności tarczycy są choroby serca czy niepłodność.
Tarczyca jest jednym z tych gruczołów, którego praca wpływa dosłownie na cały organizm. Kiedy szwankuje tarczyca, widać to wszędzie. Żaden organ nie pozostaje wolny od wpływu zaburzeń jej pracy: pojawiają się zaburzenia rytmu serca, gorzej działają jajniki i miesiączki mogą się stać nieregularne.
Skóra robi się sucha i traci dobrą kondycję, w gorszym stanie są włosy – czasem mogą wypadać. Zwłaszcza te ostatnie objawy doprowadzają do rozpaczy chorych na niedoczynność tarczycy – bo są to głównie kobiety w średnim wieku, które zaczynają walkę z upływem czasu, a choroba im ją dodatkowo utrudnia. Zaburzenia związane z niedoczynnością tego gruczołu mają różnorodne podłoże. Może to być stan zapalny tarczycy towarzyszący chorobie Hashimoto.
Hashimoto a liczby
Choroba Hashimoto atakuje najczęściej kobiety w wieku 30–50 lat i to właśnie wśród kobiet jest to schorzenie powszechniejsze niż wśród mężczyzn. Schorzenie dotyka jednak również dzieci i młodzieży – to właśnie Hashimoto jest najczęstszą chorobą tarczycy w tych grupach.
Przyczyny Hashimoto
Choroba Hashimoto jest chorobą autoimmunologiczną w postaci przewlekłego zapalenia tarczycy, która ściśle wiąże się z układem odpornościowym. Przyczyną problemów z tarczycą mogą być czynniki genetyczne oraz stres. Inne czynniki, które prawdopodobnie wpływają na rozwój Hashimoto, to:
- wahania poziomu estrogenów (np. w czasie menopauzy)
- infekcje
- wysokie spożycie jodu
- niedobory selenu w diecie
- sole litu
Choroba Hashimoto może się wiązać z objawami psychicznymi, takimi jak:
- trudności w koncentracji
- problemy z pamięcią
- wahania nastroju
- nadaktywność lub obniżenie aktywności
- problemy ze snem
- depresję
- przybranie na wadze
- wypadanie włosów
- spadek poczucia własnej wartości
Zazwyczaj wspomniane wyżej objawy psychiczne ustępują, gdy niedoczynność tarczycy zostaje uregulowana dzięki leczeniu. Czasem jednak konieczne jest podjęcie jej terapii. Dlatego należy rozmawiać z lekarzem prowadzącym o swoich problemach psychicznych i złym samopoczuciu.
Diagnostyka
Diagnostyka choroby Hashimoto polega na wywiadzie lekarskim, badaniu fizykalnym oraz przeprowadzeniu badań laboratoryjnych, a czasem także obrazowych. Najczęściej lekarz zleca badanie stężenia TSH- jest to jeden z testów diagnostycznych dotyczących niedoczynności tarczycy.
Celem badania TSH jest ustalenie, czy stężenie tego hormonu we krwi mieści się w prawidłowym zakresie. Jeśli poziom jest wyższy niż powinien, może to wskazywać na niedoczynność tarczycy. Zakresy TSH są unikalne dla każdego pacjenta, określenie prawidłowego – należy do lekarza.
Lekarz może także zalecić:
- badanie USG tarczycy: w chorobie Hashimoto dochodzi do zmniejszenia lub zwiększenia tarczycy
- oznaczenie stężenia przeciwciał przeciwtarczycowych (np. anty-TPO lub anty-TG)
Choroba Hashimoto leczenie
Terapia choroby Hashimoto polega najczęściej na leczeniu niedoczynności tarczycy preparatami zawierającymi lewotyroksynę, czyli syntetyczny hormon tarczycy.
Celem leczenia jest unormowanie stężenia TSH i przywrócenie prawidłowego funkcjonowania organizmu. Dawka leku jest dobierana indywidualnie.
Ważny aspektem w leczeniu tej choroby jest dieta. Chorzy z limfocytowym zapaleniem tarczycy powinni w ciągu dnia spożywać regularnie 4–5 małych posiłków, a ostatni z nich zjeść 2–3 godz. przed snem. Jadłospis musi być urozmaicony. Należy wykluczyć z niego żywność wysoko przetworzoną, dania typu fast food, chipsy, słodycze oraz słodkie napoje. Nie można też zapominać o odpowiednim nawodnieniu organizmu, czyli o wypijaniu 2 litrów płynów dziennie.
Bibliografia
https://watermark.silverchair.com/jcem0474.pdf
https://jamanetwork.com/journals/jamaneurology/article-abstract/783630